در عهد نبی شکفتن زهرا بود

یعنی که بهار گلشن زهرا بود

در سایه ی لطفِ پدرِ پُرمِهرش

آسوده دل آرمیدن زهرا بود

هر گاه که « اُمّ أب » خطابش می کرد

لبخند ، به لب نشستن زهرا بود

می گفت که قربان تو گردم ، زهرا !

چون قصد نبی ستودن زهرا بود

روشن در و دیوار مدینه گاهی

از خنده ی پرتو افکن زهرا بود

او سرِّ خدائیّ و کسی جز معصوم

کی لایق راز گفتن زهرا بود ؟

مرآت اگر که تاءِ تأنیث نداشت

کِی محرم چهره دیدن زهرا بود ؟

بخشیدن جامه ی عروسی به فقیر

در خانه ی شوی رفتن زهرا بود

ایثار به مسکین و یتیم و به اسیر

گویای کریمه بودن زهرا بود

افطار خودش سه شب به سائل دادن

برهانِ گرسنه ماندن زهرا بود

نُه سال به خانه ی علی بود مقیم

این مدّت کم شکفتنِ زهرا بود

افسوس که ختم عمر هجده سالش

توأم به جفای دشمن زهرا بود

توهین به اسلام و حریم قرآن

بشکستن باب مسکن زهرا بود

در عرصه ی صبر ، گر علی شد پیروز

با یاریِ صبر نشکن زهرا بود

بر گردن شیر حق طناب افکندند

این اوج ستم کشیدن زهرا بود

یک درس حمایت از امام معصوم

دنبال علی دویدنِ زهرا بود

پیش حَسنِین و زینبِینش ، آخر

جان دادن و چشم بستن زهرا بود

چیزی که نمی نمود زینب باور

در بستر مرگ خفتن زهرا بود

می داد چو غسلِ او علی ، زار گریست

ز آن لطمه ی در که بر تنِ زهرا بود

داغی که دل و جان علی را بگداخت

دردِ دلِ خود نهفتن زهرا بود

دیگر پس از او خانه نشین گشت علی

چون مرگِ علی به مردنِ زهرا بود

دردی که علی به چاه عمری می گفت

محنت زده ، جان سپردن زهرا بود

محسن که در آن حادثه جان داد « حسان »

افشاگرِ طرزِ کشتنِ زهرا بود

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: